1. Wat is de essentie van jouw job?

Roel Kusters:
“De essentie van mijn job is om het multifunctioneel centrum zowel praktisch als inhoudelijk draaiende te houden. Ik zorg ervoor dat we oog hebben voor zowel de jongeren als de medewerkers, zodat beide partijen in optimale omstandigheden kunnen functioneren.”

2. Wat is jouw persoonlijke motivatie om voor deze job te kiezen?

Roel Kusters:
“Ik heb altijd op de werkvloer gestaan en heb gezien dat er vanuit de directie vaak beslissingen werden genomen die niet hanteerbaar waren. Ik wil iets betekenen voor onze jongeren, die vaak nergens anders welkom zijn. Mijn doel is om een organisatie te creëren waar ze een plek krijgen en waar ze niet bij elk incident de deur gewezen worden.”

3. Wat is de grootste verandering/evolutie in jouw vakgebied in de afgelopen vijf jaar?

Roel Kusters:
“In de afgelopen vijf jaar hebben we te maken gehad met een verzwaring van de doelgroep en een toename van agressie. Het thema van intersectoraal samenwerken is prominenter geworden, maar in de praktijk stuiten we vaak op oeverloze vergaderingen en doorschuifpolitiek. Er is een gevoel dat mensen en voorzieningen hun verantwoordelijkheden afschuiven.”

4. Welke trends zie je op ons afkomen waar je angst van krijgt of juist goesting van krijgt?

Roel Kusters:
“De toenemende verzwaring van de doelgroep en de complexiteit van de problematiek zijn zorgwekkend. We zien meer agressie, veel ontvluchtingen, en zowel internaliserend als externaliserend gedrag. Dit geeft me bezorgdheid, maar ook de motivatie om naar oplossingen te zoeken.”

5. Waar lig je professioneel wakker van?

Roel Kusters:
“Ik maak me zorgen over de zwaarte van mijn eigen job. De verantwoordelijkheid loopt 7 op 7 door en ik moet voortdurend bereikbaar zijn. Met het toenemende aantal crisissen ben ik ook na kantooruren vaak met mijn werk bezig. Na vijf jaar directie vraag ik me soms af hoe lang ik dit tempo kan volhouden.”

6. Welke innovatie hoop je dat er ooit zal komen binnen jouw vakgebied?

Roel Kusters:
“Al jaren is er beloofd dat we minder administratieve lasten zouden krijgen. Dit kost ons ontzettend veel tijd en energie, die beter besteed zou kunnen worden aan de jongeren. Ik hoop dat we dit evenwicht terugvinden, omdat de administratie vaak de bovenhand krijgt.”

7. Wat hoop je dat er niet verloren gaat in jouw job?

Roel Kusters:
“Ik hoop dat het persoonlijke contact met jongeren en medewerkers behouden blijft. Dat contact is essentieel om voeling te houden met de organisatie.”

8. Welk recent nieuwsbericht baart je professioneel zorgen?

Roel Kusters:
“De wachtlijsten voor residentiële plaatsen in de jeugdzorg zijn zorgwekkend. Hoe langer jongeren moeten wachten, hoe groter de problemen bij opname. Daarnaast verandert de opdracht van gemeenschapsinstellingen; alleen jongeren die een MOF gepleegd hebben, kunnen daar nog terecht. Jongeren in problematische opvoedingssituaties komen terug in het hulpverleningslandschap en staan vaak op onze wachtlijsten. Kunnen wij als voorziening deze doelgroep blijven opvangen zonder de nodige middelen?”