Meestal is er wel een reden waarom kinderen voor een internaat kiezen. Een echtscheiding, een sterfgeval of iets anders.
"Wij zijn hun mama en papa niet"
Uit een grote zaal weerklinken stemmen. Verderop gezang en lachsalvo’s. Iemand praat in de gang. Het strikte internaat uit de films is hier al lang verdwenen.
Opvoeder in het internaat van Sint-Paulus
De leerlingen hebben 2,5 uur studie per dag, maar op dit moment zijn ze vrij. Opvoeders Anja Van Thuyne en Christophe Temmerman zetten alvast alles klaar voor het ontbijt morgenvroeg. Een jongen schiet zich naar Christophe. “Mogen we straks naar het voetbal kijken? De match tussen Anderlecht en Bayern Munchen wordt op tv uitgezonden!” Stipt om 20 uur luidt Anja de bel. Het voetbal moet even wachten, de leerlingen moeten nog een uurtje studeren. Ze doen dat op hun kamer of in het pc-lokaal. Alle smartphones gaan een bak in. “Wij proberen hen een thuisgevoel te geven”, vertelt Christophe. “Alleen heerst hier meer structuur. Tijdens de studie ga ik bij iedereen langs. Om te controleren of hun boekentas klaar is voor de volgende dag, om hen bij de les te houden of om te helpen bij hun huistaken. Intussen kunnen de anderen me ook aanspreken als ze iets nodig hebben. Mijn aandacht moet vaak verschillende richtingen tegelijk uit gaan”, lacht hij. Het valt op hoe familiaal iedereen met elkaar omgaat. “Ik ben niet hun vriend, maar wel een aanspreekpunt, altijd bereikbaar. Vergelijk het met een ouder: ik ben er en ze kunnen me in vertrouwen nemen, maar als het nodig is, moet ik gezag kunnen uitoefenen. En hun mama of papa ga ik nooit vervangen, hoor.”
Wij proberen hen een thuisgevoel te geven. Alleen heerst hier meer structuur
1 nacht per week slaapt Christophe zelf ook op het internaat. Hij heeft er een kamer in het midden van de gang, tussen de jongens en de meisjes in. “Veel slapen doe ik hier niet”, vertelt hij. “Ik kijk wat tv of lees een boek.” Plots is er een halve discussie. Een meisje moet nog een grote taak voor Frans maken en er is niet meer veel tijd. Of Christophe niet kan helpen. “Nee”, antwoordt hij. “Daar waag ik me niet aan. Mijn Frans is niet goed genoeg en ik zou je niet graag fouten aanleren.” Er wordt gemopperd.
BIJ ONS WERKEN?
Je komt terecht in een psychiatrisch ziekenhuis, zorgvoorziening, school of project sociale economie en kan er groeien in een functie die bij je past. In al onze werkplekken staan de mensen voor wie we zorgen centraal of dat nu leerlingen, bewoners of patiënten zijn. We willen hen met zorg op maat in staat stellen een waardevol leven te leiden.
Waarom werken bij de Broeders van Liefde?
Redenen genoeg!