Zoeken

Wat is de ziekte van Huntington?

De ziekte van Huntington is een erfelijke neurodegeneratieve ziekte waarbij bepaalde groepen zenuwcellen in de hersenen langzaam afsterven. De ziekte begint met kleine veranderingen en evolueert geleidelijk en gemiddeld over 20 jaar tot een toestand van totale zorgafhankelijkheid (en overlijden). De ziekte start gewoonlijk tussen de leeftijd van 30 en 40 jaar. 
Een zeer grote belasting komt door het feit dat het om een dominant erfelijke aandoening gaat. Hierdoor zijn alle eerstegraads verwanten (bv. kinderen) belast met een 1 op 2 kans om de ziekte ook te ontwikkelen. Dit leidt geregeld tot het voorkomen van meerdere zieken in eenzelfde familie. Of men inderdaad drager is van het ziekmakend gen, kan men laten bepalen in de centra voor menselijke erfelijkheid vanaf de leeftijd van 18 jaar.

De ziekte veroorzaakt motorische, cognitieve en psychiatrische symptomen. De meest voorkomende symptomen van de ziekte van Huntington zijn:

  • Onvrijwillige bewegingen
  • Spierstijfheid
  • Gang- en evenwichtsstoornissen
  • Spraakmoeilijkheden
  • Slikproblemen
  • Achteruitgang van geheugen en organisatievermogen
  • Verlies van initiatief (apathie)
  • Gestoorde impulscontrole

Er treden ook veranderingen op in het gedrag. De meest voorkomende gedragsveranderingen of psychiatrische symptomen zijn depressie, toegenomen prikkelbaarheid en/of agressie, en een verlies aan interesse. Ook wanen en hallucinaties kunnen optreden. Deze ziektetekenen hebben meestal een zeer grote impact op het gezinsleven. Zowel de partner als de kinderen moeten zich aanpassen aan iemand die niet meer de persoon is die hij/zij was vóór de ziekte.

 

Bekijk hier welke van de psychiatrische centra van Broeders van Liefde hierin gespecialiseerd zijn.

Schrijf je in op onze nieuwsbrief en blijf op de hoogte