Het is een medium. Een platform. Een tussenstation. Een veilige haven. Een duwtje in de rug voor zij die dat nog nodig hadden. Een vaste waarde. Of toch alleszins een meerwaarde! Onze schoolradio is 1 grote taaloefening. Een veilige spreeksituatie zonder rechtstreekse confrontatie met een publiek. Maar toch ontsnapt niemand eraan. “Het is vandaag toch Radio Chiwawa?” Om de 2 weken staan de leerlingen te popelen om radio te maken. Ze hebben het over onze schoolradio. Door en voor onze kinderen. Samen met hun leerkrachten gaan ze aan de slag. Elk om de beurt komt een klas aan het woord. Zoals ik al zei, ontsnappen doe je niet. Wist-je-dat’tjes, een catchy jingle, mopjes en een blaffende chiwawa. Het getuigt van een gezonde portie moed om dat te doen! Als klasleraar richtte ik een klasblog op met weetjes. Maar toen wou ik iets anders. Ik zette me in voor Radio Chiwawa. De schoolradio leert de kinderen duidelijk spreken en articuleren. Ze leren samenwerken, zonder dat ze het beseffen. Om de 2 weken vragen we van iedereen 10 minuutjes de tijd. Dan luistert iedereen in zijn klas naar de radio. We verbinden de leerlingen. Brengen de school samen. Wij geven kinderen kansen. De kans om te groeien. De kans om eens iets anders te doen en tegelijkertijd jezelf te versterken. Voor kinderen van niet-Belgische origine ligt de drempel nóg iets hoger. De taalvaardige kinderen zijn de kapstokken. Kapstokken die meehelpen dat duwtje te geven, zodat uiteindelijk elke leerling zijn of haar kans durft te grijpen. Naar school gaan, betekent niet alleen maar slikken en verkroppen, maar de tijd en de ruimte krijgen om zelf iets naar voren te brengen. Wist je dat al?